Stories

Πάσχα

DSC_0676a

Το δικό μου Πάσχα έχει μια παιδικότητα.

Έχει μια διαφορετική μυρωδιά σε σχέση με άλλες εορταστικές περιόδους. Πάσχα είναι ηρεμία, ανεμελιά, αποσύνδεση από τη πραγματικότητα. Θυμάμαι τότε που ήμουν μικρή και περίμενα πώς και πώς να έρθουν οι διακοπές του Πάσχα. Για εμένα ήταν και είναι μια χαρούμενη γιορτή, σε αντίθεση με τα Χριστούγεννα που μου φαίνονται ψεύτικα και βαρετά. Θες πού είναι άνοιξη; Θες πού σαν παιδί ήμουν και τις 15 ημέρες των διακοπών στην εξοχή μακριά από την καθημερινότητα; Ίσως ναι…
Ως παιδί το πασχαλινό πρόγραμμα είχε εξορμήσεις στους αγρούς, στα χωράφια και στα εγκαταλελειμμένα σπίτια. Να μην υπολογίζω τίποτα, ούτε τσουκνίδες, ούτε φίδια, ούτε αν θα πέσει όλο το ταβάνι στο κεφάλι μου από το έρημο σπίτι του παπά. Να τσαλαβουτάω στα νερά του ποταμιού για να πιάσω βατράχια και να μη με νοιάζει καθόλου που η γιαγιά θα με κρέμαγε κι εμένα από την απλώστρα για να στεγνώσω. Να περνάω όλη τη μέρα στα λιβάδια με τις μαργαρίτες και τις παπαρούνες, να μυρίζει όλη η φύση πασχαλιές και άνθη λεμονιάς.
Να μη με νοιάζει αν παίζει η τηλεόραση για 856η φορά τον Βαραββά και τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, γιατί εμένα με ένοιαζε πως να καταστρώσω νέο σχέδιο εξόρμησης και «οργώματος» της περιοχής. Να σκαρφαλώνω στα δέντρα σαν τη μαϊμού, να ανεβοκατεβαίνω σκάλες, να κάνω ποδηλατάδα δίχως σταματημό.
Να με σέρνει η γιαγιά μου στη γειτονική εκκλησία για όλα τα «event» της μεγάλης εβδομάδας, αλλά εμένα να μη με χωράει ο τόπος. Να τριγυρνάω στο προαύλιο χώρο της εκκλησίας, να κάνω βόλτες στο νεκροταφείο, να ατενίζω τον Ευβοϊκό και κυρίως το μυαλό να τρέχει στην επόμενη σκανταλιά, που θα τους φέρει όλους στο αμήν.

Μπορεί να πέρασαν τα χρόνια και να μην κάνω τα ίδια όπως τότε, αλλά η μυρωδιά παραμένει η ίδια. Ανατρέχω στο Πάσχα των παιδικών μου χρόνων για να ξεφύγω από τη ρουτίνα και τη φθορά της καθημερινότητας. Πολλά από αυτά που θεωρούσα δεδομένα είναι διαφορετικά πλέον, όμως οι πασχαλιές μυρίζουν το ίδιο και οι παπαρούνες είναι στην ίδια θέση. Ευτυχώς.

 

Στην Ρηνιώ μου

Photography: Katevangel

Κείμενο: The Act of Capturing

 (φωτογραφία, Άγιος Δημήτριος Κουβέλλες, 2018)

5 σκέψεις σχετικά με το “Πάσχα”

  1. Κάθε Πάσχα θυμίζει τα παιδικά μας χρόνια.
    Μόνο τότε μπορούσαμε να σταματούμε το χρόνο, να παρατηρούμε με θαυμασμό, να παραδινόμαστε στις αισθήσεις μας που παρέσερναν στα χωράφια, στα ποτάμια, στις ακρογιαλιές.
    Κλείναμε τα μάτια και ακούγαμε μέσα από τη σιωπή, ανασαίναμε τις πασχαλιές και τις μυρτιές.
    Ο παππούς και η γιαγιά, το ζεστό ψωμί στο χωριάτικο φούρνο, τα κόκκινα αυγά και οι σκανταλιές. Τριαντάφυλλα από τους κήπους και μαργαρίτες από τους αγρούς, για να στολίσουμε τον επιτάφιο.
    Κορίτσια και λουλούδια, αγόρια και πειράγματα. Στο χωριό τση Ζάκυνθος. Η άνοιξη μας πλημμύριζε και δεν είχε σταματημό.
    Και ποτέ δεν σταμάτησε να τρέχει ο χρόνος και η σκέψη μου να τρέχει με αντίθετη φορά και να αναζητά να αναστήσει την ψυχή εκείνη…που μύριζε πασχαλιά.

    Στη Χρυσή Βασιλική μου, την ψυχή της ψυχής μου

    Αρέσει σε 2 άτομα

    Απάντηση

  2. Από τα μονοπάτια της Κατερίνας που σε συμπεριέλαβε στη λίστα των επιλογών της σε βρήκα και χαίρομαι πολύ!!

    Πολύ όμορφο το κείμενό σου μου θύμισε μια παλιά δικιά μου ανάρτηση από το πρώτο μου ιστολόγιο και στη χαρίζω !!

    Καλώς βρεθήκαμε!!

    https://tadeefi.wordpress.com/2011/04/20/%CE%B1%CF%87-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF%89-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%B9/

    Αρέσει σε 1 άτομο

    Απάντηση

Σχολιάστε